باغ و رستوران گردشگری خوشا شیراز

                                                  

شب خوبی نداشتم؛ تمام برنامه هایم به هم ریخته بود باید آرامش و تمرکزم را پیدا می کردم. همچنان مستأصل و سردرگم گام بر می داشتم. سوزش سرما تا عمق استخوان هایم را می سوزاند. شاید خنده دار باشد در آن حال بارها دخترک کبریت فروش را در ذهن تداعی و حالش را درک می کردم قطرات ریز باران در آن سرما به دانه های برف بدل گشته بود.

بی محابا از در چوبی عبور کردم. منظره ای زیبا تمام وجودم را احاطه کرد چنان که تمام یأس درونم یک باره فرو ریخت. چون گنجشکی آب کشیده و بی پناه به گوشه دنج آلاچیق پناه بردم، طعم قهوه کمی حالم را بهتر کرد. دفتر کوچک قرمز رنگم را از جایی که خود نویس گذاشته بودم باز ، و برنامه های بهم خورده ام را مرور کردم. شعله های گرم و آبی رنگ شومینه کنار دستم افکار مسمومم را به آتش می کشید. گرمای مطلوب آلاچیق و نوشیدنی دلچسب آن محیط، حالم را رفته رفته بهتر می کرد. هوا هم کمی آرام گرفته بود. افکارم را جمع کردم و از آلاچیق بیرون آمدم روبرویم منظره ای زیبا با پرندگان مجسمه ای نگاهم را به خود مشغول کرد و نوای زیبایی گوشم را نوازش داد:

اگر تو همسفر باشی خوشا شیراز

واسه عشق بال و پر باشی خوشا شیراز

تو هم دیوونه ای مثل من عاشق

از این دیوونه تر باشی خوشا شیراز

به سمت صدا رفتم سالن سنتی با موسیقی، تختهایی مفرش با کوسن هایی  هم نقش هر بیننده ای را  مجذوب خود می کرد.

بوی غذا گرسنه ام کرد روی یکی از همان تختها نشستم و غذای مطبوعی میل کردم دیگر از احساس سنگین چند ساعت قبل خبری نبود. از آن شب چند سالی می گذرد و هر زمان رنجور و آزرده خاطر می شوم خوشا شیراز با فضای زیبا و غذاهای بی نظیرش میزبان من است.

                                                             نویسنده:دکتر شبنم بابانظری